Na zapas

Realizacja Aleksandry Sojak-Borodo „Na zapas” czerpała wprost z rodzinnej historii artystki, której dziadkowie, przesiedleńcy ze wschodu, do końca życia gromadzili ogromne zapasy złożone z podstawowych produktów żywnościowych, takich jak ziemnia­ki, cukier, mąka. Żywność składowana była często w miejscach do tego nieprzystosowanych, np. w komodach i w wersalkach. W powojennej Polsce takie zachowanie było powszechne – stanowiło rodzaj psychologicznego schronu, zapewniało poczucie bezpieczeństwa. Praca Sojak-Borodo wpisuje się więc w szereg innych prezentowanych na SURVIVALU 8, podejmujących temat schronu, azylu, a co za tym idzie – bezpieczeństwa lub jego braku. Zgromadzona w ogromnej ilości mąka, precyzyjnie zakompo­nowana, stanowiła jednocześnie rodzaj hołdu dla ludzi, którzy doświadczyli trudnych realiów wojny, lat powojennych i PRL-u. Wyrażała też szacunek dla jedzenia jako wytworu ludzkiej pracy, gwarantującego przetrwanie. Po zakończeniu wystawy mąka została oddana schroniskom przygotowującym bezpłatną żyw­ność dla ubogich.

 

fot. Łukasz Paluch (1), Justyna Fedec (2)