Neuromuzyka IV

Scena Dźwiękowa
kurator: Daniel Brożek

Partyturę kompozycji stanowi tekst, który słuchacz-wykonawca powinien przeczytać. Proces emocjonalno-intelektualny zachodzący w umyśle w trakcie czytania jest mierzony, analizowany i interpretowany na podstawie czynności elektrycznej mózgu (eeg). Instalacja przekształca efekty tych pomiarów w muzykę. Każda zmiana tempa, rytmu, instrumentacji, pogłosu i innych elementów muzycznych wynika bezpośrednio z aktualnego przebiegu fal mózgowych osoby korzystającej z instalacji. Osoba ta zatem, wsłuchując się w dźwiękowe reprezentacje swojej aktywności mózgowej, ma wpływ na ostateczną formę kreowanego utworu. Muzyka reaguje na poziomy relaksacji i koncentracji uwagi użytkowników, więc kontrolując przebieg muzyczny, tak naprawdę kontrolujemy samych siebie, wprowadzając się w stan podwyższonej uwagi lub odprężenia. Niektóre struktury muzyczne stanowią bezpośrednie udźwiękowienie aktualnych amplitud fal mózgowych, umożliwiając zwiedzającym wsłuchanie się w rytmy, w których ich komórki nerwowe generują impulsy elektryczne w mózgu.

Istotą pracy jest odwrócenie klasycznego modelu kognitywisycznego muzyki, w którym słyszane struktury dźwiękowe wywołują określone stany emocjonalno-intelektualne. W Neuromuzyce słuchacz najpierw musi wykonać odpowiedni proces myślowy, by usłyszeć utwór muzyczny. Koncepcja utworu jest oparta na sprzężeniu zwrotnym pomiędzy procesami komponowania, interpretacji i słuchania. Czynności te, w tradycyjnym systemie muzycznym oddzielne i obwarowane szeregiem zasad i konwenansów, stają się aktywnym udziałem odbiorcy. Praca ta jest pytaniem o istotę doświadczenia dźwiękowego, które staje się aktywnym procesem twórczym.

 

https://soundartforum.bandcamp.com/track/neuromuzyka-iv

 

fot. Małgorzata Kujda