Usidlanie

Atrapy kamer zostały rozmieszczone w taki sposób, by widz-uczestnik odczuł zamach na własną prywatność.
Gra z uczestnikiem miała na celu:
1. Refleksję nad mechanizmami kontroli.
2. Uświadomienie sobie ich udziału w życiu codziennym, powoli i nieustająco powiększających swój zasięg.
3. Odczucie ingerencji w prywatność w imię jej zabezpieczenia.
Ilość atrap była absurdalnie duża.
Osoby przebywające w pomieszczeniu nie miały wątpliwości, że są śledzone przez anonimowe „oko kontroli”.