Bezcieleśni

Autorzy Jakub Rokita
Gatunek Dźwięk   Instalacja
Edycja Survival 20
  • instalacja dźwiękowa, 2022

„Nic nie mówili, niczego nie śpiewali, właściwie cały czas milczeli nieomal z jakąś ogromną zaciętością, lecz z pustki wyczarowywali muzykę. Wszystko było muzyką, sposób, w jaki unosili i stawiali nogi, pewne poruszenia głowy, ich bieg i ich bezruch, pozycje, jakie względem siebie przyjmowali…”

Franz Kafka, Dociekania psa, 1931

Pierwsze, co znika w opuszczonym budynku, to odgłosy ludzi, którzy go zajmowali. Każda instytucja ma swój charakterystyczny krajobraz dźwiękowy – na stadionie limit hałasu jest nieograniczony, a w bibliotece, kościele i szpitalu panuje rygor ciszy, gdzie wybaczane (często oceniane srogim wzrokiem) są tylko odgłosy mimowolne lub wydawane przez kategorie „ułomne” – chorych (ułomnych przez brak kontroli nad swoim ciałem), dzieci (których rodzice obarczani są krytyką za ich zachowanie) itp. Praca dotyczy dźwięku i jego interpretacji jako fenomenu oddzielonego od innych doznań fizycznych. Mechanicznie i elektrycznie napędzane, przenośne źródła dźwięku, generujące nieregularne emisje kolażu przefiltrowanych odgłosów zbieranych z przestrzeni akustycznej korytarzy szpitala, tworzą pogłosowy pejzaż dźwiękowy nieobecności.

„Czy potrafisz sobie wyobrazić echa wszystkich kroków, jakie kiedykolwiek postawiłeś?”

Pauline Oliveros, Imaginary Meditations, 1979