Breaking Down Ideological and Social Barriers, Death as Adornment, Wyrzuty sumienia

[…] Do strategii anektowania zastanej przestrzeni przewrotnie odniosła się Zofia Pałucha, która wkomponowała swoje rysunki w istniejące w pomieszczeniu podziały architektoniczne i barwne, pozwalając, by chaotyczne wizualnie sale zdeterminowały sposób ekspozycji – a więc pośrednio i odbioru – jej prac. W opartych na hybrydowej konstrukcji i nieoczywistych zestawieniach surrealizujących rysunkach łączą się dziewczęcość i mrok, seksualność, żart i niepokój. Pałucha wydobywa skrywane lęki, to co „utajone” oznacza tu także wstydliwe, bezpiecznie ukryte, wyparte, schowane głęboko, niedopowiedziane i nieoczywiste, a co artystka przewrotnie wplata w tkankę i spaja z zajmowaną przestrzenią. […]

Małgorzata Miśniakiewicz, Utajone, [w:] Przegląd Sztuki SURVIVAL 17. Katalog, Wrocław 2019, s. 47.

fot. Małgorzata Kujda