Hymn Jeruzalem

Hymn Jeruzalem / Jerusalem Hymn

wideo, 3’35”

głos: Joseph Devine

Czy jego krok ongi deptał głaz?

audio i wideo (stereo), 6’48” głos: JU-EH

Podróż w czasie – budowanie państwa na Bliskim Wschodzie

oprogramowanie komputerowe, podręczniki do historii dla szkół średnich głos: Or Zubalsky

Punktem wyjścia instalacji jest powszechnie znana i ceniona brytyjska pieśń patriotycz­ na Jerusalem Hymn – do poematu Williama Blake’a z 1804 r. muzykę skomponował Hubert Parry w 1916 r. Assaiianalizuje utwór we współ­ czesnym kontekście, skupiając się na kwestiach dotyczących religii, polityki, głosu oraz polityki słuchania. W tym wykonaniu hymnu obraz Je­ rozolimy jest ponownie wyobrażany,jeszcze raz przetłumaczony oraz na nowo performowany.

Wiersz Blake’a, którego właściwy tytuł brzmi And Did Those Feet in Ancient Time, powstał pod­ czas rewolucji przemysłowej w Anglii i odnosi się do stopniowego ograniczania praw brytyj­ skich chłopów przez tzw. Enclosure Acts, które sprywatyzowały wspólną ziemię i zmusiły wielu z nich do wyjazdu do miast. Utwór czerpie z po­ pularnej na Wyspach legendy, według której Je­ zus odwiedził Anglię w nieudokumentowanym w Nowym Testamencie okresie swojego życia. Sama Jerozolima jest natomiast często wyko­ rzystywana jako metafora Nieba przez Kościół Anglii, a także inne Kościoły chrześcijańskie.

W prezentowanej realizacji Joseph Devine, stu­ dent języka arabskiego o irlandzko-szkockich korzeniach, wykonuje hymn w różnych lokaliza­ cjach (Anglia, Irlandia i Palestyna) po arabsku i po angielsku, badając w ten sposób wpływ kontekstu na wydźwięk utworu.

Brytyjska okupacja Palestyny w XX w. nie tylko okazała się katastrofą polityczną ze względu na zantagonizowanie Arabów i Żydów oraz podsy­ canie ich tendencji nacjonalistycznych, ale także doprowadziła do zderzenia obrazów duchowej Jerozolimy z tą ziemską. Zgodnie z wizją Bry­ tyjczyków okupowana Jerozolima przekształ­ ciła się w „biblijny park rozrywki”, w którym dziedzictwo przeszłości było ważniejsze niż nowoczesność. Ten rozdźwięk między dwiema wizjami miasta pogłębił się jeszczebardziej za sprawą skomponowanego przez Parry’ego hymnu z 1916 r., który legitymizował brytyjskie rządy kolonialne.

Romantyczna wizja imperium brytyjskiego, nad którym słońce nigdy nie zachodzi, została na nowowyobrażona w stworzonym we współpra­ cy z kantońskim sopranistą JU-EH imersyjnym doświadczeniuaudiowizualnym. Ćwiczenie śpie­ wu w Disneylandzie na Florydzie stało się aktem samoorientalizacji kiedy Assali odnosił się do marokańskiej wioski, a JU-EH do japońskiej.

Z kolei w części Podróż w czasie – budowanie państwa na Bliskim Wschodzie Or Zubalsky zestawia brytyjski hymn z fragmentem izrael­ skiego podręcznika do historii, ukazując sche­ maty legitymizacji w kolonialnej pedagogice osadników. Te podręczniki są wycięte by ujawnić jedyne zawarte w nich zdjęcie AI-Nakby w 1948 zachęcając do pogłębiania wiedzy i większe­ go zainteresowania się trwającą w Palestynie katastrofą