Instrukcja obsługi przed końcem świata
Wideo Pawła Stasiewicza „Instrukcja obsługi przed końcem świata” zostało zainspirowane fragmentami z Biblii. Te religijne odwołania (oznaczenia adekwatnych wersów Pisma) zostały przez artystę umieszczone na ścianie przy wejściu do pomieszczenia, w którym prezentowana była praca. Zostały one wyryte w tynku i miały charakter więziennych zapisków na ścianie celi – kojarzyły się z odliczaniem dni, charakterystycznym systemem skreśleń, który jest wizualnym znakiem nadziei i zbliżającej się wolności. Praca wideo przedstawiała nogi mężczyzny (pozbawione korpusu) na czarnym tle. W pomieszczeniu było ciemno, a widzowie poruszali się w nim niepewnie, niemal po omacku. Nogi, będące jedynym jasnym punktem w tym zaimprowizowanym lochu, wykonywały wciąż ten sam ruch upadania na kolana. Lekkie spowolnienie obrazu uwidaczniało grę mięśni i ból wyzwalany przez uderzenie kości o posadzkę. Stasiewicz podjął w tej pracy temat doświadczenia rzeczy ostatecznych. Jego instrukcja nie jest niczym ponad zobrazowanie gestu rozpaczy i poddania, a odwołanie do więziennej stylistyki jedynie podbija grozę sytuacji. To instrukcja „na wypadek” sytuacji nieuniknionej, od której żaden schron nie będzie ucieczką.
fot. Katarzyna Kondratczyk