Membrana 2

• 2022

Kolczasty kształt typografii użytej w tej pracy nawiązuje do planów oznaczenia stałych obiektów przechowywania odpadów jądrowych. Pierwsze tego typu magazyny powstają właśnie w Finlandii. Odpady jądrowe będą szkodliwe przez ponad 10 000 lat. Prawdopodobnie żaden ludzki język nie będzie zrozumiały przez tak długi okres. Naukowcy próbują zatem znaleźć ponadczasowe symbole oznaczające zagrożenie. Jak komunikować nieuniknione ryzyko dla przyszłych ludzi? Jak zniechęcić ich do wykonywania prac archeologicznych i narażania się na niebezpieczne promieniowanie? Jednym z pomysłów było zbudowanie gigantycznych cementowych kolców oznaczających przestrzeń składowiska odpadów, które mają zamanifestować zagrożenie i wrogość miejsca. Pisząc swój niezrozumiały manifest, artysta buduje kontrast między wrogimi, twardymi i kolczastymi literami a polarową tkaniną. Polar jest tkaniną niewyjściową, zupełnie przestał być cool, ale to właśnie on jak żaden inny materiał daje ochronę w wielu sytuacjach. Zachęca też do zostania w domu, w komfortowych ubraniach, zadbania o siebie, celebrowania czasu z samym sobą. Praca jest membraną odcinającą artystę od świata zewnętrznego. Jest ona zbroją – daje możliwość opatulenia się miękką tkaniną i jednocześnie odepchnięcia potencjalnych przeciwników. Jest zarazem schronieniem i barierą. Użycie niezrozumiałego pseudotekstu nawiązuje także do przesycenia naszego świata wiadomościami, które potencjalnie powinny być zrozumiałe, jednak przez ich natłok nie jesteśmy w stanie na bieżąco przetwarzać niekończącego się strumienia informacji. Za każdym razem praca pisana jest na nowo, składa się bowiem z elementów nie-mających stałego schematu ułożenia i dlatego każda jej ekspozycja jest unikatowa.