Pion 1946–2016

Instalacja składająca się z czterech pionów murarskich rozmieszczonych w jednej z dawnych izb pomiarów może stanowić metaforę porządkowania rzeczywistości poprzez ustanowienie niezmiennego punktu początkowego ładu. Wyznaczenie pionu za pomocą tego przyrządu było podstawową czynnością podczas konstruowania budynków znaną już w starożytności, dzięki jego użyciu możliwe było wznoszenie architektury, której doskonałość wykraczała poza wizualne przyzwyczajenia i oczekiwania.
W swojej instalacji Moskowczenko zastosował zabieg synchronicznego odchylenia wszystkich pionów o około 10 stopni, przesunięcie to zostało przeprowadzone z taką samą precyzją, jaka jest zwykle wymagana przy standardowym wyznaczaniu pionu. Perfekcja wykonania pracy spotyka się tutaj z „brudną estetyką” wnętrza. Umiejscowiona w takich warunkach sekwencja przyrządów stanowi komentarz do ludzkich zaniedbań na polu szeroko rozumianej estetyki oraz do rezultatu stopniowych zmian, jakie zachodzą w obrębie najistotniejszych dla człowieka pryncypiów moralnych. Finalnie, sam obiekt, w warstwie wizualnej sprawiający wrażenie kunsztownie wykonanej rzeźby, zrywa ostatecznie ze swym pierwotnym zastosowaniem.

fot. Olga Jasnowska