Przepraszam

U ofiar przemocy,  które doświadczyły cyklicznych objawów stresu pourazowego, uruchamia się zwykle pewien  szczególny proces. Takie osoby zaczynają myśleć, że bycie ofiarą przemocy jest ich nieuchronnym przeznaczeniem do końca życia. Obwiniają się i odmawiają sobie podstawowych praw ludzkich, przestają oczekiwać poprawy swojej sytuacji. Tracą nadzieję i poczucie godności. Przy stole widzimy dwie postaci,  które nieustająco wypowiadają na zmianę słowo „przepraszam”. Performerzy, Aleksandra Kozioł i Suavas Lewy, poprzez ciągłe powtarzanie „magicznego” wyrazu wcielają się w rolę ofiary, odwzorowując stan bezzasadnego poczucia winy. Jednocześnie, poprzez moc wypowiadanego słowa, wpływają oczyszczająco na miejsce, w  którym dochodziło do aktów przemocy.