Trzecia pigułka
- praca rozproszona, 2022
Malarskie interwencje w przestrzeń szpitala w metaforyczny sposób obrazują różne rodzaje nieoczywistych relacji między elementami fikcyjnymi i realnymi. Punktem wyjścia dla nich były sceny z kultowego filmu „Matrix” z 1999 roku i ich odbiór. Jedną z inspiracji do stworzenia pierwszej części „Matrixa” dla sióstr Wachowskich stanowiła książka Jeana Baudrillarda „Symulakry i symulacja” (pojawia się ona na ekranie w 8:27 minucie). Baudrillard nie był zachwycony tym filmem. Jego główne zarzuty zbliżone były do tych, które Slavoj Žižek przedstawił w swojej Zboczonej historii kina. Cytując Žižka: „Fikcje od dawna już strukturyzują naszą rzeczywistość. Jeśli zabierzesz z naszej rzeczywistości fikcje, które ją regulują – utracisz samą rzeczywistość”. Žižek żąda więc trzeciej pigułki, takiej, która umożliwi mu dostrzeganie elementów fikcyjnych i rzeczywistych w swoim kontekście. Panaceum pozwalającego widzieć ich relację i dostrzegać dialektyczny ruch wzajemnego przenikania elementów fikcyjności i rzeczywistości. Artysta, tworząc swoje malarskie wrzuty, inspirował się symboliką kolorów zapożyczoną z kultowej sceny z filmu „Matrix”, w której główny bohater Neo musi wybrać pigułkę – niebieską albo czerwoną. Jeżeli połknie niebieską, obudzi się w dobrze znanym świecie, ale już do końca żyć będzie w iluzji. Jeżeli sięgnie po czerwoną, pozna przerażającą prawdę o rzeczywistości, ale stanie się wolny.
*W jednej z prac z tego cyklu wykorzystano grafikę przedstawiającą Butelkę Kleina. Autorami tego projektu są Thomas F. Banchoff, David Kaplan i Jeff Beall; źródło: http://alem3d.obidos.org/.