Trzy optymistyczne plakaty

Wykonane w tradycji polskiej szkoły plakatu wydają się bardzo znajome, być może nawet stare. Trzy optymistyczne plakaty nawiązują też do niezwykłego i bardzo charakterystycznego zjawiska, jakim były w pewnym okresie plakaty (i inne druki) dydaktyczne. Można było je spotkać w wielu miejscach publicznych – urzędach, hotelach, przychodniach, szpitalach. Namawiały do dobrego współżycia między ludźmi, ostrzegały przed niebezpieczeństwami i dawały dobre rady. W wykonaniu Kuby Zasady znowu „uzdrawiają społeczeństwo”.
Ich krytyczny potencjał ujawnia się w wykorzystaniu haseł zbliżonych do tych, które zostały niejako zdyskredytowane wraz z upadkiem poprzedniego systemu. Jednak wydaje się, że ich przekaz nie jest ukierunkowany na rewizję ocen, lecz na autentyczne postulaty skierowane do odbiorców. W kontekście współczesnej aktywizacji tzw. „ruchów miejskich” oraz rozwoju społeczeństwa obywatelskiego Trzy optymistyczne plakaty wydają się bardzo aktualne i ponownie „na czasie”. Zapożyczenie stylistyki nadaje im humorystyczny dystans do podejmowanych tematów, dzięki któremu przekazywane treści nie wywołują skojarzenia z nachalną dydaktyką, typową dla tzw. kampanii społecznych.

> Antoni Burzyński

fot. Peter Kreibich