Plantacja, 2020

Rachityczne porosty – skamieliny, ukazane w konwencji naukowego preparatu: cyjanotypii, prześwietlenia, efektu działania nieznanych procesów fizycznych lub reliktu z odległej epoki – oto główne inspiracje najnowszej serii malarskiej Łukasza Huculaka. Botaniczne szkielety i roślinne truchła dynamiką układu korzeni, pędów i gałęzi nawiązują do struktury spękanej powierzchni ściany, estuariów rzek, a przede wszystkim układu nerwowego, sieci neuronów i synaps, w których za pośrednictwem aktywności elektrycznej zachodzi proces przetwarzania informacji. Obrazy z tego cyklu powstały w technologii „bezodpadowej”, czyli w znacznej części ze śmieci powstałych podczas czyszczenia narzędzi i malowania poprzednich obrazów.

fot. Małgorzata Kujda