My Favourite Job

• wideo 32’18”, 2022

Ci, którzy przeżyli blokadę Mariupola i wojnęz Federacją Rosyjską, mogą uznać niektóre ujęcia i rozmowy w tym filmie za niepokojące. Od 10. do 17. minuty filmu słychać syrenę przeciwlotniczą. Jeśli nie czujesz w sobie wystarczająco dużo energii, by ponownie doświadczyć wojny, odłóż oglądanie filmu na później. Zadbaj o siebie!

 Sashko Protyah jest reżyserem filmowym i współzałożycielem Freefilmers, ruchu kinowego i organizacji pozarządowej z Mariupola. Miasto zostało otoczone przez wojska rosyjskie 1 marca 2022 roku, a od 20 maja 2022 roku jego terytorium jest całkowicie okupowane, co sprawia, że próby pomocy mieszkańcom i dokumentowania zbrodni wojennych są niezwykle niebezpieczne. Szacuje się, że w wyniku oblężenia życie straciło 20 tys. Przedstawicieli ludności cywilnej, 75 procent obywateli miasta zostało wysiedlonych lub deportowanych na terytorium Federacji Rosyjskiej, a około 90 procent budynków zostało zniszczonych w wyniku działalności nazwanej miastobójstwem. „My Favourite Job” (z ang. „moje ulubione zajęcie”) to eksperymentalny film, którego bohaterowie, Ania i Yura, są wolontariuszami w oddolnej, samoorganizującej się inicjatywie kierowców pomagających ewakuować ludzi z Mariupola. Film zawiera zdjęcia z telefonów komórkowych wolontariuszy, osobiste archiwum reżysera i animowane modele. Każda próba dokumentacji wydarzeń wiąże się z ryzykiem śmierci z rąk okupanta, ponieważ materiał filmowy może zawierać dowody zbrodni wojennych. Latem 2022 roku Ania i Yura wraz z innymi wolontariuszami stworzyli fundusz charytatywny Independent nation (Independent-nation.org.ua). Stale potrzebuje on wsparcia finansowego. O tym, jak ich wspierać, można dowiedzieć się z powyższej strony internetowej.